|
2018: Een waterpomp voor Migumomiri! |
|
8 |
|
@ |
|
€ |
|
KvK |
|
Nr. 08148473 |
|
NL64TRIO0212306278 |
|
Triodosbank te Zeist |
|
www.stichtingfuraha.nl |
|
ANBI |
|
Nr. 815986737 |
|
Eind 2016 zijn wij vanwege de droogte begonnen met het verstrekken van water en noodvoedsel in Migumomiri Kenia. Tot onze grote spijt is er nog steeds geen verbetering opgetreden. In tegendeel! De aanhoudende droogte heeft steeds ernstiger gevolgen voor de gemeenschap.
Het meer in Migumomiri staat het grootste deel van het jaar bijna droog en bevat dan alleen nog maar vervuild water. De gemeenschap is regelmatig op drift om water en voedsel te zoeken. Ouderen blijven alleen achter zonder zorg. Zwangere vrouwen bevallen na dagen zonder eten. Een aantal kinderen is al overleden.
Wij hielpen waar we konden: wij lieten regelmatig tankwagens drinkwater bezorgen, we brachten maismeel naar de 2 basisscholen, zodat de schoolkinderen in de ochtend een beker pap kunnen krijgen en wij bezochten de achtergebleven ouderen en zieken met maismeel zodat ze niet helemaal vergeten werden.
Dit bood vanzelfsprekend geen structurele oplossing. Daarom besloten we alles op alles te zetten om nog dit jaar een waterpomp in Migumomiri te realiseren.
Onze inzet was niet voor niets want de eerste fase van dit project, het boren, is inmiddels achter de rug. Omdat het water van heel diep moest komen, was het boren niet alleen een dure maar ook een nogal riskante onderneming. Je weet immers nooit precies hoe diep je moet boren voordat je water vindt en dan weet je vervolgens nog niet wat de kwaliteit van het water is. Uiteraard hebben we voordat we een en ander ondernamen advies van deskundigen gevraagd, zowel in Kenia als in Nederland. Vervolgens hebben we meerdere begrotingen vergeleken om tot het beste besluit te komen.
Een heel team van het boorbedrijf kwam tegelijkertijd met de boormachine in Migumomiri aan. Bijna 3 dagen waren nodig voordat er duidelijkheid kwam. Langzaam zagen de bewoners het rode gruis dat naar boven kwam in cementkleurig gruis veranderen. Eindelijk, op een diepte van 175 meter, was er water!!! En wat was de gemeenschap blij.
Na uitgebreide testen bleek het water geschikt voor drinkwater en is niet zoals we verwachtten zoutig. Toen de uitslag bekend werd klonk er een luid Ulululuuu vanuit de gemeenschap. Dagenlang had de gemeenschap om de boorplek staan wachten want men wilde niets missen. De mensen konden zich haast niet voorstellen dat er ooit water in hun gebied zou komen. Voor hen gebeurde er een wonder, een lang gehoopte maar toch niet echt verwachte wens kwam plotseling in vervulling.
Toch moet de gemeenschap nog even wachten voordat ze daadwerkelijk water van een pomp kan gaan gebruiken. Op dit moment staat het boorgat afgedicht te wachten op de volgende fase want er zit nog geen pomp in het boorgat en kan er nog geen water opgepompt worden. Bovendien moeten er nog zonnepanelen geplaatst worden om de stroom voor de elektrische pomp op te wekken.
|
|
Het rode gruis veranderde... |
|
naar cementkleurig gruis... |
|
En dan: water! |
|
Het is nu wachten op de volgende fase... |
